In 1949, het eerste jaar dat Friesland een echte vliegbasis heeft, kunnen we op Leeuwarden een godin verwelkomen.... Diana. De Romeinen kennen haar als godin van de nacht, maan en jacht. Hier in Friesland hebben we haar leren kennen als de vrouw die al sinds 1948 de vliegtuigen van 323 siert. 323, ontstaan uit Nr.1 Jachtvliegsquadron, komt naar Leeuwarden na haar oprichting in op de vliegbasis Twenthe. Het was in de eerste jaren uitgerust met de Gloster Meteor F.4. Van 1 mei 1950 tot 21 april 1952 stond het squadron op Twenthe, om daarna voorgoed terug te keren op Leeuwarden. In de vijftiger jaren is 323 de schietschool voor de KLu en trainde in die periode zowel vliegers als instructeurs.
In oktober 1957 kwamen de eerste Hunters bij het squadron en medio 1958 is men volledig overgeschakeld op de Hunter F.4 en F.6. Op 25 maart 1963 werd het squadron tijdelijk ontbonden, om op 17 maart 1964 weer opgericht te worden met de F-104G Starfighter. Tot 1975 maakte het squadron met de F-104G regelmatig vluchten naar grote hoogten (70.000 voet) om strategische bommenwerpers te onderscheppen (ook wel berenjacht genoemd) waarbij de vliegers speciale pakken droegen. 
Door de naderende komst van de F-16 werd het squadron op 1 augustus 1980 tijdelijk ontbonden, om na de volledige omscholing van het personeel weer op 1 april 1982 opgericht te worden. Het squadron heeft nu twee taken, luchtverdediging en tactische luchtsteun.
Het is 3 juli 1992 als het 323 squadron wordt omgedoopt in ‘Tactisch Training, Evaluatie & Standaardisatie Squadron (TACTESS). Het is een eenheid dat vlieg- en wapeninstructeurs opleidt, maar ook zorgt voor Integrated Combat Training (ICT). Dat zijn oefeningen van het hoogste niveau met de juiste begeleiding. Tevens werd hier de standaardisatie en evaluatie van de Nederlandse F-16 uitgevoerd. Het MLU testprogramma werd ook door het squadron verzorgd, samen met de Belgen, Denen en Noren.
